در برابر وحشي ترين تازيانه سكوت مردانه و غرورآميز انسان نبايد بشكند.
در برابر هيچ دردي لب من به گله نبايد آلوده شود.
من از ناليدن بيزارم.
سنگين ترين دردها و خشن ترين ضربه هاي آفرينش تنها ميتوانند مرا به سكوت و تنهايي وا دارند.
نه.
من هرگز نمي نالم.
ناليدن بس است ميخواهم فرياد كنم.
اگر نتوانستم سكوت مي كنم.
خاموش مردن بهتر از ناليدن است.
اين سكوت است سكوت تنهايي من....!
